فریدالله ادیب آیین ، هنرمند، و مشهور افغانستانی است، انبوهی در آثارش در سبک انتزاعی و مملو از افکار، مشاهدات و ایده های خود را از خود به جای گذاشته در اینجا به برخی از بیان بصری اش که قابل توجه منسوب به او اشاره می شود.

یادگیری هرگز ذهن را خسته نمی کند، سادگی غایت پیچیدگی است، هنر هیچ وقت پایان نمیابد بلکه رها می شود، آب نیروی محرکه همه طبیعت است، من عاشق کسانی هستم که می توانند در مشکلات لبخند بزنند، عالی ترین لذت لذت درک است.

طبیعت سرچشمه همه دانش واقعی است او منطق خود را دارد، قوانین خود را دارد، او بدون علت و اختراع بدون ضرورت ندارد. مطالعه بدون میل، حافظه را خراب می کند و چیزی را که در ذهن می گیرد حفظ نمی کند.جایی که فریاد است، معرفت واقعی نیست، یک روز خوب سپری شده، خوابی شاد به همراه دارد.

بسیار دوست دارم و قدردانی عمیق میکنم اگر چیزی را نمیدانم از کسی یاد بگیرم و باور دارم که دانش، زیبایی سادگی، اهمیت طبیعت و تلاش برای هنر و درک است آرزویم این است و نوشته میکنم که آثار ام تا به امروز الهام بخش و تأثیرگذار بر مردم در زمینه های مختلف باشد